Christien Boomsma

Ik ben journalist, schrijfster en stiekem ook nog historica. En altijd bezig om al die delen van mijzelf te combineren.
De journalist: eindredacteur bij de Groningse universiteitskrant UK, met een gezonde belangstelling voor de academische wereld als geheel en het populariseren van wetenschap. Met de overtuiging dat ik het publiek wil laten kennismaken met de prachtige verhalen die schuilgaan achter een wetenschappelijke vondst, of inspirerende lezing.
Jeugdboekenschrijfster: ik schrijf meestal spannende, fantastische boeken voor kinderen vanaf tien jaar. Maar ik heb ook historische verhalen geschreven naar aanleiding van archeologische vondsten uit de stad Groningen. In mijn boeken laat ik me leiden door de verhalen om me heen, of dat een fragmentje is uit de Beowulf, een vuurstenen dolk uit de bronstijd, of een bibliotheek die is gevestigd in een oude kerk. Ik wil vooral een vonk overbrengen om kinderen enthousiast te maken voor lezen, maar vooral d?nken.
Historica: afgestudeerd geschiedenis aan de RUG. Aio geweest, maar het proefschrift is (nog) niet af. Liefde en belangstelling voor geschiedenis gaat echter nooit over.
Daarnaast ben ik verzot op de weidse landschappen van het noorden. Vakanties brachten me al regelmatig naar Lapland en de Schotse highlands, maar noordelijker dan dat ben ik nooit geweest. Droom: walvissen zien en misschien ooit nog een keer het Noorderlicht!

Ik wil twee rollen vervullen tijdens de reis. Die van journaliste voor de UK door het maken van een dagelijks blog voor de universitaire gemeenschap, het maken van korte filmpjes en reportages over het verloop van de reis. Na terugkomst zal natuurlijk een groot artikel verschijnen. Ik zou daarnaast willen uitzoeken of kranten die gericht zijn op de jeugd (Kidsweek, 7Days) ge??nteresseerd zijn.
De tweede rol is natuurlijk die van jeugdboekenschrijfster. Daarbij is het lastig een plan te verzinnen. Maar het kan bijna niet anders dan dat Edgeoya meer dan voldoende materiaal oplevert om een boek te maken. Een historisch jeugdboek is denkbaar (over de walvisvaart?), maar ik kan me ook goed voorstellen dat de situatie ter plekken juist aanleiding geeft tot het schrijven van een modern verhaal. Een boek geeft vervolgens weer aanleiding tot het bezoeken van scholen, waar ik vertel over het boek, het schrijfproces en de reis.